Evet bugün blog'un ana sayfasının büyük bölümünü Tugay Kerimoğlu'nun veda maçına ayırıyoruz. Yazı ve fotoğraflar Pennearabiata'nın İngiltere muhabiri Şefik Akkurt'tan nam-ı diğer Kebabman'den. :) Eline, yüreğine, vizörüne sağlık Şefik ağabey. Belin rahatsız olmasına rağmen gittin bu duygu dolu anlara tanıklık ettin. Çok şanslısın. Teşekkürler Şefik ağabey, teşekkürler Tugay...

2008-09 sezonunun son maçında Blackburn kötü başladıkları sezonda ligde kalmayı garantilemişti, rakibi West Bromwich Albion'in ise ligden düşmesi kesinleşmişti.
Blackburn bu sezon belki de ilk kez dolu tribünlere oynayacaktı. 28500 taraftar stadtaydı. Yaklaşık 4000 kadar West Bromwich taraftarları da kendilerine ayrılan bölümü doldurmuşlardı. Maç öncesi herkesin konuştuğu tek birşey vardı; Tugay Kerimoğlu. Herkes Tugay'a övgüler yağdırıyor, O'ndan Blackburn efsanesi diye bahsediyorlardı.
Bizi gören her Blackburn taraftarı hoşgeldiniz demeyi de ihmal etmiyordu. Tugay maskeleri, tişörtleri ve Türk bayrakları her yerdeydi. Stad ve çevresi sanki Türk Milli Takımı maç yapacakmış izlenimi veriyordu. Maçta fazla önemli pozisyon olmadı ve karşılaşma golsüz sona erdi. Zaten kimse maçla ilgilenmiyordu. Maçın adamı olarak 85.dakikada Tugay oyundan çıktığında herkes kendisini ayakta alkışlıyordu. Maç bitimi kendisi için seromoni düzenlendi, kızı ile birlikte tribünleri dolaşarak vedalaştı. Kramponlarını kale arkası tribünlerine attı... Duygusal anlar yaşadı.
Tribünlerde ilginç pankartlar da vardı;
- Hoşçakal Tugay, Hoşgeldin Tuncay...
- Bize bir Türk daha lazım...
- Bizim Türk Lokumu Tugay...
- Süperman Tugay'ın pijamasını giyiyor vb...
Kariyerine yakışır, Blackburn futbol kulübüne verdiği hizmetler karşılığına yakışır bir veda töreni oldu. Bugüne canlı şahit olunca Tugay'ın milli takımımıza verdigi hizmetler karşılığında kendisine yakışır bir veda yapamadığımız kanaatine vardım. Tugay, Türkiye-Brezilya dostluk maçıyla Almanya'da milli takımımıza veda etmişti. Tribünlerin yarıdan fazlası boştu. O maçta da tribündeydim.
Keşke bizlerde kendisini Blackburn'lüler gibi uğurlayabilseydik...