Galatasaray klasik şekilde bir Fenerbahçe maçını daha kaybetti. Bu maçla ilgili çok fazla hikaye çıkarılabilir. Maç öncesi yaşananlar, maçın hemen başında Baros'un ciddi şekilde sakatlanması, Galatasaray savunmasının arasına ve arkasına atılan her yüksek topun bir şekilde tehlike yaratması, Rijkaard'ın Elano-Kewell tercihleri, Alex'in attığı golde Roberto Carlos'un ofsaytta olup olmadığı, Keita'ya atılan yabancı madde, ilk yarıda Cristian'ın ikili mücadelede Arda'nın yüzüne yumruk sallayıp sallamadığı, Leo Franco'nun Alex'in kucağına bıraktığı toplar, ilk yarıda maç 5-6 dakika dursa da Bünyamin Gezer'in sadece 2 dakika uzatma oynatması, Galatasaraylı futbolcuların durarak oynaması, Alex'in penaltı pozisyonunda Leo Franco'nun müdahelede bulunup bulunmadığı ve Arjantinli'nin gördüğü sarı kart, Keita'nın gördüğü kırmızı kart, Arda'nın oyundan çıkarılıp Elano'nun sahada tutulması vs... Bunların hepsi maç içinde yaşanan somut pozisyonlar dikkat ediyorsanız. Bunların hepsi uzun uzun yazılabilir, tartışılabilir. Ama bir gerçek var ki konuşamayacağımız tek ve en önemli şey, futbol anlamında iki takımın adına yakışır bir mücadele izlememiş olmamız. Bu derbi mücadelesi, bu maçlarda fazla güzel futbol beklememek lazım diyenleriniz çıkabilir. Onlara banttan izleme imkanları varsa Liverpool-M.United maçını seyretmelerini tavsiye ederim.
Neticede kendi karakterini sahaya daha iyi yansıtabilen yani garanti oyunu tercih eden, savunma önlemlerini bırakmayan, rakibin hatalarını kovalayan takımın maçı kazandığını söylemeliyiz. Beklenen mücadeleyi veremeyen, boşa kaçmayan, koşmayan, adam eksiltemeyen, çapraz koşular yapamayan takım da kaybetmiştir. Rijkaard'ın bu takım kurgusu üzerinde çok ciddi olarak düşünmesi gerekiyor. Antrenmanlar sadece haftada bir kere açık olduğu için gerçek anlamda özellikle savunmanın nasıl çalıştırıldığı konusunda net bir fikre sahip olamıyoruz. Ama bu savunma son 3 lig maçında 9 gol yemiştir. Rijkaard'ın Galatasaray'ının savunması bu olamaz, olmamalıdır. Galatasaray'ın savunma oyuncuları böyle hatalar yapar ve pozisyon verir, ama forvet hattı da üretken olamaz, rakibin savunmasını çözemezse kaybetmeye mahkumdur. Son olarak hakem Bünyamin Gezer de kötü bir maç yönetmiştir.
Arjantin'in kazandığı 1986 Dünya Kupası'nın resmi filmi. Ünlü aktör Michael Caine tarafından seslendirilmiştir. Dünya Kupası'ndan 1 yıl sonra gösterime girdi ve özellikle Arjantin'de büyük beğeni topladı. Bunun en büyük sebebi filmin odak noktasının Maradona olmasıdır. Özellikle de İngiltere ile oynanan çeyrek final maçında Maradona'nın imzasının olduğu Tanrı'nın Eli ve Yüzyılın Golü üzerinde durur.
Filmin müziği de Arjantinli şarkıcı Valeria Lynch'in seslendirdiği "Me Das Cada Día Más" yani "Bana Her Gün Daha Fazlasını Verdin" dir. Bu şarkı bugünlerde yine gündemde. Maradona Arjantinli futbolcuları 2010 Dünya Kupası öncesi motive etmek için Lynch'den bir ricada bulundu. Lynch bu şarkıyı tekrar seslendirecek ve Maradona hazırlanacak yeni klibi oyuncularını gaza getirmek için kullanacak. Aklıma Guardiola geldi. O da M.United maçı öncesi oyuncularını coşturmak için Gladyatör filmini kullanmıştı.
