Kaldık mı bilgisayar ekranı kadar ufacık televizyona.. Tam şampiyona vakti hiç de iyi olmadı bu..
Neyse ilk maç için dibine kuruldum ekranın. Şampiyona öncesinde favorim İtalya demiştim. Kendi milli takımınız yoksa daha fazla keyif almak için bir takım desteklersiniz ya işte sadece o sebeple. Ama doğal olarak mantıkla değil gönülle söylemiştim.
Yine önemli bir turnuva öncesi şike ve bahis skandalıyla sarsılan İtalya 2006'da olduğu gibi bi' gazla turnuvada ilerler diye düşünüyordum. Halen de düşünüyorum. Hırvatistan karşısında, eline geçen her fırsatta kendini ispat etme takıntısına bürünmüş olan Balotelli yerine Di Natale'yi tercih etseydi daha mutlu olurdum. Son maçlarda dananın kuyruğu kopacak. İnce hesaplar var, onları maç vakti geldiğinde konuşuruz.
İtalya, İspanya karşısında İtalya gibi oynamadığı için puan alabildi, İtalyan ise İrlanda'yı İtalya gibi oynattığı için fark yedi. Gerçi Barcelona'lı Iniesta'yı Stoke'lu Whelan tutuyordu. Adam n'apsın!
Topla oynama maç sonu %72'ye 28'di. Bu istatistikle normalde 8-0 kaybetmesi lazımdı. Bravo Trapattoni'ye! Çok iyi çalışmış dersine, çok iyi analiz etmiş İspanya'yı. 4'te tutmayı başardı. Yalnız Robbie Keane hayal kırıklığı yarattı. Maç öncesi "saatlerce özel gol vuruşu çalıştım" demişti. Sadece 1 tane atabildi onlardan. Ama Shay Given daha ilk dakikalarda "amacım bitik Torres'i gol kralı yapmak" açıklamasının hakkını verdi. Helal olsun!
Şaka bir yana tüm sezon boyunca sıkıcı Barcelona futbolunun(çok samimiyim) ardından İrlanda karşısında da A Milli Barcelona takımını izlemek bir ara bayağı bir sıktı. Ev halkının baskısı sonucu İrlanda'nın Suçu Ne'den Fatmagül'ün Suçu Ne'ye bile döndük.
Kaynak: Wikipedia
İtalya'nın kaderi bir İtalya'nın ellerinde. Prandelli v Trapattoni. İrlanda'yı öyle böyle yenerler ama İtalyanlar'ın bir korkusu var, Euro 2004'te yaşanan yukarıdaki tablo. Cassano bu kez gülerek ayrılır umarım.
Kaynak: La Gazzetta
1 haftayı geride bırakıyoruz şampiyonada. Fevkaladenin fevkinde geçiyor maçlar. (Hadi İspanya-İrlanda'yı da dahil edeyim) Gollü karşılaşmalar olması da ayrı bir güzel. Ama en güzeli maçları çeken reji ve yönetmenler. Sanatsal bir çalışma yapıyorlar. Verdikleri her detay anlamla yüklü. Görüntüleri peşi sıra ezbere getirmiyorlar. 90 dakikalık futbol belgeseli sunuyorlar bize. Adamlara hayranlıklarım bir kat daha arttı. Ukrayna ya da Polonyalılar'ın çektiklerini sanmıyorum. Büyük ihtimalle Almanlar olabilir.
Bu arada 3 gecedir de maçların ardından Fifa12'de aynı tarifeyi uyguluyorum mazeretciutku.com'a. Artık gol atınca bile sevinip twitter'dan saldırmaya başladı. Durumu o kadar vahim yani. İş arkadaşları her sabah masasına mutsuz oturduğunu söylüyor. Artık oynamasam mı acaba?!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder