TEKNİK DİREKTÖRSÜZ BLOG İDMAN YURDU'MUZ HAVLU ATTI

Bugün Nike Halı Saha Ligi'ndeki ikinci maçına çıktı Blog İdman Yurdu. Maça geçmeden önce maç öncesi yaşanan ilginç olaylar silsilesini sizlerle paylaşmak istiyorum. :) Bunları da "duyuldu, öğrenildi" şeklinde 3. şahıslardan elde edilen sözüm ona sağlam kaynaklarla değil ilk ağızdan öğreneceksiniz efendim. :) Şöyleki; maçtan 3 gün önce Umut Ocakbaşı'nda takımın oyuncuları ile birlikte teknik direktör olarak belirlediğimiz Bülent Timurlenk, manevi destek için bizi yalnız bırakmayan Okay Karacan ve taraftarlarla birlikte maç yemeğinde biraraya gelinmişti. Yemeğin son anlarında beni forvet arkası olarak görevlendiren teknik direktörümüz Bülent Timurlenk ben yemekten ayrıldıktan sonra beni kadro dışı bırakmaya karar vemiş. Bunu maçtan 1 gün önce yani dün bir arkadaşın bana söylemesi ile öğrendim. Ne olmuşdu da kadro dışı bırakılmıştım anlayamamıştım ama olsundu, Bülent (Korkmaz değil Timurlenk) hoca böyle uygun görmüştü, boynumuz kıldan inceydi, bu maç için Hasan Şaş'tık, Ümit Karan'dık; ama bu durumun bana resmi olarak bildirilmesini beklerdim bu da ilaveten belirtmek istediğim bir husustur. Neyse bu kadro dışı meselesine Bülent hoca PCLion aracılığıyla maçtan 2 saat önce resmiyet kazandırma yolunu tercih etmişti. Ben de napayım, çocuklara başarı dileyerek hanımı aldım ne zamandır gidemediğimiz ahbaplarımıza gittim. Ama hay gitmez olaydım, içeri girer girmez telefonum kendini yırtarmışcasına çalmaya başladı. Açtım hemen, takımdaki çocuklardan biri arıyor;

- "Ali ağabey koş, bazı arkadaşlar gelemiyor, sana ihtiyacımız var."

- "Ama hoca beni kadro dışı bıraktı"

- "Yok Ali ağabey koş, gel sensiz olmaz"

- "Peki, geliyorum" dedim.

Geliyorum dedim ama ne kafa olarak ne fizik olarak bu maça hazırlamamışım kendimi. Moral olarak zaten yokum. Ama dedimki arkadaşlarım zor durumda, bana ihtiyaçları var, her ne kadar kadro dışı bırakılmış olsam da görev bilinci bu, zor zamanda düşen arkadaşımın elini tutup onu ayağa kaldırmalıyım. Hemen eve gittim, bu arada hanım ve ahbaplarımız da sağolsun anlayışla karşıladı, üstümü değiştirdim ve Etiler'in yolunu tuttum. Gittimki çocuklar buluşmuş, beni bekliyor. Ama bir eksik var. O da ne?! İlk maçta bizi yalnız bırakan, üstüne üstlük beni bu maç öncesi kadro dışı bırakan Bülent hoca yine yok! Çocukların canı sıkılmış bu duruma, ben de çok içerledim. Zaten hiç hazır değilim maça, resmen tatilden çağrılan Danimarka milli takımının futbolcuları gibi hissediyorum kendimi, ama takdir edersinizki onlar kadar yakın değilim meşin yuvarlağa. Bu arada rakip takım da 1 değil resmen 4 teknik adamla gelmiş. Hepsi kenardan bağırıyor, çağırıyor, çocukları motive ediyor. Anlayacağınız resmen maça 1-0 yenik başlıyoruz. Varol Döken önderliğinde formalarımız hazırlanmış, pankartımız bile var ama dediğim gibi birşeyler eksik!!!

Maç başladı, elimden gelenin en iyisini ortaya koymaya çalışıyorum tüm arkadaşlarım gibi ama karşı takım 46 Hürriyet'ten daha taş gibi. GençOsman golleri sıralamaya başlıyor, ordan oraya koşuyorum açıkları kapatmaya çalışıyorum ama olmuyor, goller çok erken geliyor. Moralman daha da çöküyoruz. Teknik direktörsüz Blog İdman Yurdu'nda herkes teknik direktör oluyor bir anda ve birbirimizi motive etmeye, maçtan kopmamaya çalışıyoruz. Hakem ilk yarıyı bitiren düdüğünü çaldığında ne yazıkki skor tabelasında Blog İdman Yurdu 0 - 4 Genç Osman yazıyor. Benden bu kadar diyorum, yerimi ikinci yarının başında maça yetişen Atahan'a bırakıyorum. Oynamadığım ikinci yarıda ne yazıkki daha çok gol yiyoruz ve Nike Halı Saha Ligi'ne veda ediyoruz. Skor mu ne? Onu da PCLion'a sorun! :)))))

Şaka bir yana, Flying Dutchman'den Tunchay, NoatSamisa Salih, Esesim Ömer, Mayıslar Bizim Atahan, büyük yorumcu Varol Döken ve devre arasında "Çok susadım Ali ağabey terliyemiyorum bile, vücudumda su kalmadı" diyen ve beni blogundaki yazıyla arkamdan vursa da oyundan çıktıktan sonra hemen kendisine su yetiştirdiğim PCLion Uğur, iki maçta da bizi yalnız bırakmayan eşim Elif, Tribündergi'den Barış Timurlenk, itdurmaz Mustafa ve diğer arkadaşlara teşekkürlerimi iletiyorum. Maksat bir arada olmak, eğlenmekti, birlikteliğin keyfini çıkarmaktı. Sonuçta Riva'daki kampa katılmayı bizden daha çok hakeden birçok takım ve futbolcu var. Gruplardan çıkan takımlara başarılar diliyoruz...